...23/9/1939 πεθαίνει, σε ηλικία 83 ετών, ο ψυχίατρος και ιδρυτής της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ...(βιογραφικά στοιχεία)
Σίγκμουντ Φρόυντ (Sigmund Freud, 6/5/1856 - 23/9/1939) γεννήθηκε στη σημερινή πόλη της Τσεχίας Πρζίμπορ, που εκείνη της εποχή άνηκε στην Αυστρία. Ήταν ευραϊκής καταγωγής και η γέννηση του ήρθε δύο μήνες μετά το θάνατο του παππού του, έτσι του δώθηκε εκτός από το γερμανικό όνομα Σίγκμουντ και το ευραΙκό όνομα Σόλομον προς τιμή του παππού του. Τρία χρόνια μετά τη γέννηση του η οικογένεια του μετακόμισε στη Λειψία και ύστερα από ένα χρόνο στη Βιέννη, όπου και έζησε μέχρι το 1938.
Το 1873 ξεκίνησε τις σπουδές του στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Βιέννης, παρακολουθώντας όμως ταυτόχρονα και διαλέξεις φιλοσοφίας. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την θαλάσσια ζωολογία και ειδικότερα με την γονιδιακή δομή τγων χελιών.
Το 1876 έγινε δεκτός στο ινστιτούτο φυσιολογίας στο πενεπισήτμιο με τον τίτλο του ερευνητή φοιτητή.
Το 1879 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία.
Το 1881 απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα.
Το 1882 παραιτείται από το ινστιτούτο και αναλαμβάνει καθήκοντα ιατρού στο Γενικό νοσοκομείο της Βιέννης έως το 1885. Εκεί δούλεψε με τη σειρά στα τμήματα χειρουργικής, παθολογίας, ψυχιατρικής, δερματολογίας και στο τμήμα νευρικών ασθενειών.
Το Σεπτέμβριο του 1885 διορίστηκε στο πανεπιστήμιο της Βιέννης στο τμήμα Νευροπαθολογίας, όπου και κατάφερε να πάρει μια ταξιδιωτική υποτροφία, που τον πήγε στο Παρίσι για 19 εβδομάδες για μελέτες στη νευρολογία.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1886 πραγματοποιήθηκε ο πολιτικός γάμος του με τη Μάρθα Μπέρναϋς, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά.Στο ιδιωτικό του ιατρείο δεχόταν κυρίως νευρωτικούς ασθενείς, χρησιμοποιώντας τις παραδοσιακές μεθόδους της εποχής (ηλεκτροθεραπεία και τα ιαματικά λουτρά), ενώ από το 1887 έως το 1896 χρησιμοποίησε τη μέθοδο της ύπνωσης. Μετά το 1896 εφέρμοσε την Ψυχαναλυτική μέθοδο.
Συνεργάστηκε με τον γιατρό Γιόζεφ Μπρόιερ (1842-1925) και δημοσίευσε το 1895 τα αποτελέσματα των δοκιμών τους στις Μελέτες για την Υστερία (Studien über Hysterie), έργο από το οποίο θεωρείται πως αναδύθηκε ηΨυχανάλυση.
Την περίοδο 1893-1898, δημοσίευσε περίπου δώδεκα εργασίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν εκείνες για τις «αμυντικές νευροψυχώσεις», όπου ο Φρόυντ αναφέρεται στην «άμυνα» ή «απώθηση» ως κεντρικής σημασίας για τον «ψυχικό μηχανισμό»
Η περίοδος μέχρι το 1906, ήταν από τις δημιουργικότερες περιόδους της ζωής του. Σε αυτή έγινε η ανακάλυψη του οιδιποδειου συμπλέγματος (1897) και εκδόθηκε το κατά πολλούς σημαντικότερο βιβλίο του: "Η ερμηνεία των ονείρων" (Die Traumdeutung). Ακόμη το 1904 εκδόθηκε το: "Για την ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής" (Zur Psychopathologie des Alltagslebens) και το1905 το: "Τρεις πραγματείες για τη θεωρία της σεξουαλικότητας" (Drei Abhandlungen zur Sexualtheorie).
Η πρώτη αναγνώριση του έργου του έγινε το 1908 στο Σάλσμπουργκ της Αυστρίας, σε μιά συνάντηση που ονομάστηκε "Συνάντηση για τη Φροϋδική Ψυχολογία" και στο οποίο συμμετείχαν 42 σύνεδροι, ενώ παρουσιάστηκαν συνολικά εννέα εργασίες.
Το 1910 ιδρύεται η Διεθνής Ψυχαναλυτική Εταιρεία και η Αμερικανική Ψυχαναλυτική Ένωση το 1911.
To 1915 ολοκλήρωσε μια σειρά από πραγματείες πάνω στη "μεταψυχολογία", ενώ δημοσίευσε επιπλέον το πρώτο μέρος από το "Παραδόσεις εισαγωγής στην ψυχανάλυση".
Το 1918 στο 5ο Διεθνές Ψυχαναλυτικό Συνέδριο στην Ουγγρική Ακαδημία Επιστημών παρουσίασε μία εργασία με τίτλο "Δρόμοι της ψυχαναλυτικής θεραπείας".
Από το 1920 και μέχρι το 1940 ολοκληρώνει τη συγγραφή 6 ββλίων: "Πέρα από την αρχή της ηδονής", (Jenseits des Lustprinzips,1920), "Το εγώ και το εκείνο" (Das Ich und das Es, 1923), "Το μέλλον μιας αυταπάτης" (Die Zukunft einer Illusion, 1927), "Ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας" (Das Unbehagen in der Kultur, 1929), "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία" (Der Mann Moses und die monotheistische Religion, 1939) και "Ιστορία της Ψυχανάλυσης" (Abriß der Psychoanalyse, 1940).
Το Μάϊο του 1933 με την άνοδο των ναζί στην εξουσία της Γερμανίας, τα βιβλία του Φρόϋντ κάηκαν μαζί με άλλα ψυχαναλυτικά έργα.
Τον Ιούνιο του 1938 ο Φρόϋντ εγκαταλείπει οριστικά τη Βιέννη με προορισμό το Λονδίνο, όπου γίνεται δεκτός με τιμές.
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε, υπομένοντας μεγάλη σωματική καταπόνηση μέχρι το θάνατό του. Η σωρός του αποτεφρώθηκε τρεις ημέρες αργότερα και η τέφρα του φυλάσσεται μέσα σε μία ελληνική υδρία, από την πλούσια συλλογή αρχαιοτήτων που διέθετε ο Φρόυντ. Η τεφροδόχος περιέχει επίσης την τέφρα της Μάρθας Φρόυντ και βρίσκεται στο κρεματόριο του Γκόλντεν Γκρην στο Λονδίνο.
Βιβλιογραφία:
- Ernest Jones, Σίγκμουντ Φρόυντ: Η ζωή και το έργο του, εκδ. Ίνδικτος, Αθήνα 2003.
- Ερνστ Φρόυντ, Λούσυ Φρόυντ, Ίλζε Γκρούμπριχ-Σημίτη, Σίγκμουντ Φρόυντ: Η ζωή του σε εικόνες και κείμενα, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2006.
- Σίγκμουντ Φρόυντ, Αυτοβιογραφία, εκδ. Επίκουρος, Αθήνα 1994
- Peter Gay, Freud: A Life for Our Time (New York: W. W. Norton & Company, 1988)
- Jerome Neu, The Cambridge Companion to Freud, Cambridge University Press, 1991.
- http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84_%CE%A6%CF%81%CF%8C%CF%85%CE%BD%CF%84
- http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/12/Sigmund_Freud_LIFE.jpg/200px-Sigmund_Freud_LIFE.jpg
- http://www.pep-web.org/document.php?id=zbk.042.0016a.jpg
